- rubore
- ru·bó·res.m. OBrossore\DATA: av. 1311.ETIMO: dal lat. rubōre(m), der. di ruber "rosso".
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
CLARITAS — apud Solin. c. 52. ubi de Lychnite gemma, Duplex ei facies: aut enim purpureâ emicat claritate, aut meracius suffunditur cocci rubore; purpurae velut propria tribuitur, cocco adem pta, quod mirum. Claritas enim in omnibus coloribus splendor est… … Hofmann J. Lexicon universale
MERACUM seu MERUM — in coloribus, dilutiori opponitur: sic ἄκρατον μέλαν Aristoteli de Color. Et Theophrasto, ἄκρατα λειώματα κυανοῦ, quae τοῖς ὑδαρεςτέροις opponuntur, mere caerulea expolitionibus pallidioribus. Philargyrus, In consuetudine dicimus meracius satura … Hofmann J. Lexicon universale
AMINNIAE Uvae — apud Vopisc. in Floriano c. 4. Vitis, quae uvas Aminnias albas ferebat, eô annô, quô ille Imperium meruit, purpurascere plurimâ purpurâ coepit: Ita enim vetus scriptura; cum vulgo Amineas legatur. Sed et Graeci Α᾿μίνιον οἶνον dicunt. Servius quo… … Hofmann J. Lexicon universale
ARGIAVANA — arbor seu arbustum, apud Persas, desctibitur in Thiphasii libro de discrimine lignor. his verbis: Arbor est in Perside, cuius flos insigniter rubet, a qua denominant Arabes, quicquid rubore ipsi simile est. Frequens est arbor illa, circa Esphahan … Hofmann J. Lexicon universale
AURICULAE Ornatrix — in famulitio Matronarum fuit. Immundi enim muliebris, ut loquitur Pignorius, pars una coma fuit; pars altera cutis, facies, et huiusmodi reliqua, feminis procurata ad insaviam usque. Unde, uti cutem medicaminibus ungebant, genas rubore maculabant … Hofmann J. Lexicon universale
CERAUNIA — I. CERAUNIA Achaiae in Peloponneso urbs. Plyb. l. 2. II. CERAUNIA Cypri insul. oppid. quod hodie Cerines vocari ait Mercator, sed Graecus Ptolemaei codex habet Ceronia. III. CERAUNIA cum lente, in conviviis exhibuit Heliogabalus, apud Lamprid. c … Hofmann J. Lexicon universale
CLEANDRIDES Pericles — Ephoris Lacedaemoniorum Cleandridae et Plistianacti multum pecuniae largitus est ob proditionem. Cum ab eodem rationem exigeret civitas, nolens se ipsum et Lacedaemonios rubore confundere, respondit se in necessaria expendisse. Quô auditô… … Hofmann J. Lexicon universale
CORALLIUM — recentioribus Graecis Κοράλλιον, antiquioribus Κουράλιον. Dionys. Πάντα γὰρ λίθος ἐςτὶν ἐρυθροῦ κουραλίοιο. Unde et Ovid. l. 15. Met. v. 416. Sic et Curalium, quô primum contigit auras Tempore durescit. λιθόδενδρον est, i. e. arbustum seu frutex… … Hofmann J. Lexicon universale
FUCUS — in Mimiambis C. Mattii apud A. Gell. l. 20. c. 9. Iam tonsiles tapetes ebrii fuco, Quos concha purpur a imbuens venenavit. Et Horat. Carm. l. 3. Od. 5. v. 27. Neque amissos colores Lana refert medicata fuco. Ex Graeco φῦκος, nomen herbae marinae … Hofmann J. Lexicon universale
FULIGINE oculos illinendi mos — memoratur Tertull. de cultu Fem. In illum enim delinquunt, quae genas rubore maculant, oculos fuligine porrigunt: et Arnob. adv. Gentes. l. 2. Idcirco animas misit ut fuligine oculos obumbrarent: ubi fuligo est niger pulvis, quod oculorum exordia … Hofmann J. Lexicon universale